Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Ο πόθος για τον Χριστό και τα εμπόδια των Χριστιανών


του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ. Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., 
για το AMEN.GR 

Μέσα στο πλήθος των ανθρώπων που περιστοιχίζουν τον Χριστό για να ακούσουν τη διδασκαλία του ακούγεται η ικετευτική φωνή ενός τυφλού: «Ἰησοῦ υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με». Το πλήθος ενοχλημένο απ' αυτή τη φωνή προσ­παθεί να τη σταματήσει, γιατί δεν θέλει να χάσει την ωραία διδασκαλία. Αλλ' ο τυφλός επιμένει να κραυγάζει ακόμη δυνατότερα και να ζητά έλεος. Είναι η δυστυχία του που τον ωθεί στο αίτημα και μάλιστα με επιμονή; Ή μήπως είδε καλύτερα απ' αυτούς που έχουν μάτια τον Μεσ­σία και ανεγνώρισε τη δύναμη του; Το δεύτερο φαίνεται πιθανότερο από τη συνέχεια της διηγήσεως.
Ένα πλήθος από εμπόδια στάθηκαν ανάμεσα στον τυφλό και στον Μεσσία: Η αρρώστια του, ο πολύς κό­σμος, η ιερότητα της ώρας της διδασκαλίας, οι επιπλήξεις του κόσμου για να σωπάσει. Κανένα όμως από τα εμπόδια αυτά δεν αποδείχτηκε ανυπέρβλητο. Ο πόθος του να συ­ναντήσει τον Χριστό, να βρει το φως του, ξεπέρασε κάθε φραγμό. Πόσες φορές η καλή διάθεση που δείχνουν ορι­σμένοι άνθρωποι να πλησιάσουν τον Χριστό, την Εκκλη­σία, τα μυστήρια, δεν σταματά στο πρώτο της κιόλας βήμα! Κι οι αίτιες μπορεί να είναι ποικίλες: Η αδυναμία να πείσει κανείς τον εαυτό του μέχρι τέλους, οι αμφιβο­λίες, οι ορθολογισμοί, οι παρεξηγήσεις. Κι από την άλλη μεριά είναι και τα εμπόδια που προέρχονται από τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στον Χριστό: Από την υποκρισία και ασυνέπεια τους, από την αδιαφορία τους για τον πεινασμένο και διψασμένο διπλανό τους, από τον εγωκεντρισμό τους, από την ικανοποιημένη συνείδηση τους που βρίσκονται κοντά στον Χριστό και ακούουν τη διδασκαλία του.

Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ´ ΛΟΥΚΑ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη


῾Καί ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ᾽Ανάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε᾽ 
(Λουκ. 18, 42)

α. ῾Ο τυφλός ζητιάνος τῆς πόλεως τῆς ῾Ιεριχοῦς μαθαίνοντας γιά τή διέλευση ἀπό τήν περιοχή του τοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ κραυγάζει γιά τό ἔλεος τοῦ Κυρίου. ῾῾Υιέ Δαυΐδ, ἐλέησόν με᾽. ᾽Επιμένει στό αἴτημά του καί μάλιστα ἐντονότερα, ὅταν οἱ γύρω του τόν ἀποπαίρνουν λόγω τῶν κραυγῶν του, προκειμένου νά σιωπήσει. ῾Καί οἱ προγάντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ᾽.  Πετυχαίνει τό σκοπό του: νά βρεῖ τό φῶς του, γιατί ἐπιβλέπει σ᾽ αὐτόν τελικῶς ὁ Κύριος. ῾᾽Ανάβλεψον᾽. Κι ἐκφράζει τήν εὐχαριστία του πρός Αὐτόν, ἀκολουθώντας Τον καί δοξολογώντας τόν Θεό μαζί μέ τόν ὑπόλοιπο λαό.
Συνιστᾶ τύπο γιά κάθε πιστό ὁ συγκεκριμένος τυφλός ἀπό πλευρᾶς πνευματικῆς. Διότι τό ῾ἀνάβλεψον᾽ τοῦ Κυρίου σ᾽ αὐτόν ἀποτελεῖ τό ζητούμενο καί γιά καθένα ἀπό ἐμᾶς. Νά ἀνοιχτοῦν τά μάτια μας ἀπό πλευρᾶς πνευματικῆς δέν ζητᾶμε διακαῶς στίς προσευχές μας;  

β. 1. Πάμπολλα ἀσφαλῶς ἦταν τά προβλήματα τοῦ τυφλοῦ τῆς ῾Ιεριχοῦς. Δέν ἦταν μόνο ἡ τύφλωσή του, ἀλλά ἐξαιτίας αὐτῆς καί ἡ μεγάλη φτώχεια του πού τόν ἔκανε νά ῾προσαιτῇ᾽ στίς ἄκρες τῶν δρόμων, ὅπως καί ἡ καταφρόνια τῶν συμπατριωτῶν του, οἱ ὁποῖοι δέν ἀνέχονταν νά τούς ἐνοχλεῖ μέ τίς κραυγές του. Τό αἴτημά του ὅμως, ὅταν κατορθώνει νά τραβήξει τήν προσοχή τοῦ Κυρίου, δέν ἦταν νά τοῦ δώσει χρήματα – ζητιάνος ἦταν – οὔτε νά τόν τραβήξει ἀπό τήν ἀφάνεια. Ζητᾶ αὐτό πού ἦταν τό κεντρικό του πρόβλημα, τό πιό οὐσιαστικό: νά ξαναβρεῖ τό φῶς του. Στήν ἐρώτηση τοῦ Κυρίου ῾τί σοι θέλεις ἵνα ποιήσω;᾽ τό μόνο πού λέει εἶναι ῾Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω᾽.
Νά ἐπικεντρώνουμε στό πραγματικό καί πρώτιστο πρόβλημά μας: τήν τύφλωσή μας, νά τό παραδειγματικό στοιχεῖο γιά ἐμᾶς τοῦ τυφλοῦ. ᾽Από πνευματικῆς ἀπόψεως ὅμως οἱ ἄνθρωποι, καί μιλᾶμε γιά τούς θεωρουμένους πιστούς στόν Χριστό, δέν φαίνεται νά ἐπικεντρώνουμε στήν τύφλωση πού ἔχουμε. Στό ἐρώτημα ἄν θεωροῦμε ὡς κεντρικό πρόβλημά μας τήν ὅποια τύφλωσή μας ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι αὐτονόητα θετική. Κι αὐτό γιατί δέν νιώθουμε τυφλοί. ῾Η βεβαιότητά μας ὅτι ῾βλέπουμε᾽, ὅτι ἡ ὅρασή μας λειτουργεῖ καλά καί ἀποτελεσματικά εἶναι παραπάνω ἀπό δεδομένη. Εἶναι ὅμως ἔτσι τά πράγματα;

Διαβάστε το κείμενο στο "Ακολουθείν"

1η Δεκεμβρίου, Κυριακή ΙΔ΄Λουκά: ΤΥΠΙΚΟ




1η Δεκεμβρίου 2013

Κυριακή ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ

Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ναούμ, 
τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Φιλαρέτου τοῦ Ἐλεήμονος. 
Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀνανίου τοῦ Πέρσου 
καί τοῦ Ἁγίου Πατρός ἡμῶν Θεοκλήτου, 
Ἀρχιεπισκόπου Λακεδαιμονίας, τοῦ Θαυματουργοῦ. 
Τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Ἀνανίου καί Σολόχωνος, 
Ἀρχιεπισκόπων Ἐφέσου.

Ἦχος πλ. β΄ – Ἑωθινόν Α΄


Ἀπόστολος: Κυριακῆς κγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὁ Θεός πλούσιος ὤν ἐν ἐλέει...»(Ἐφεσ. β΄ 4-10).

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν τὸν Ἰησοῦν εἰς Ἱεριχώ...» (Λουκ. ιη΄ 35-43).



Δείτε το Τυπικό από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος

Δείτε το Τυπικό σύμφωνα με την Μοναχική Διάταξη

Δείτε ολόκληρη την ακολουθία του Όρθρου και της Θ. Λειτουργίας


Ευαγγελικό Ανάγνωσμα (Λουκ. ιη΄ 35-43):
Η θεραπεία τοῦ τυφλοῦ τῆς ῾Ιεριχὼ

35 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίζειν αὐτὸν εἰς ῾Ιεριχὼ τυφλός τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν· 36 ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. 37 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται. 38 καὶ ἐβόησε λέγων· ᾿Ιησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με· 39 καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με. 40 σταθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν 41 λέγων· τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. 42 καὶ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. 43 καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν Θεόν· καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ.

(35 Συνέβηκε τότε, ενώ αυτός πλησίαζε στην Ιεριχώ, κάποιος τυφλός να κάθεται ζητιανεύοντας δίπλα στο δρόμο.  36 Και όταν άκουσε το πλήθος να περνά, ζητούσε να μάθει τι σημαίνει αυτό. 37 Του ανάγγειλαν, λοιπόν, ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος περνάει από εκεί.  38 Και τότε φώναξε δυνατά, λέγοντας: «Ιησού, γιε του Δαβίδ, ελέησέ με».  39 Και εκείνοι που προηγούνταν τον επιτιμούσαν για να σωπάσει, αυτός όμως πολύ περισσότερο έκραζε: «Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με». 40 Στάθηκε τότε ο Ιησούς και διέταξε να τον φέρουν προς αυτόν. Και όταν αυτός πλησίασε, τον ρώτησε:  41 «Τι θέλεις να σου κάνω;» Εκείνος απάντησε: «Κύριε, να ξαναδώ».  42 Και ο Ιησούς του είπε: «Ξαναδές. η πίστη σου σε έχει σώσει». 43 Και αμέσως ξαναείδε και τον ακολουθούσε δοξάζοντας το Θεό. Και όλος ο λαός, όταν το είδε, έδωσε αίνο στο Θεό.) 


Αποστολικό Ανάγνωσμα (Ἐφεσ. β΄ 4-10):
῾Η σωτηρία διὰ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ

4 ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, 5 καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσωσμένοι· 6 καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 7 ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ' ἡμᾶς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. 8 τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, 9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. 10 αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.


4 Αλλά ο Θεός που είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας της πολλής αγάπης του με την οποία μας αγάπησε,  5 και ενώ ήμασταν νεκροί στα παραπτώματα, μας ζωοποίησε μαζί με το Χριστό – με τη χάρη είστε σωσμένοι – 6 και μας συνέγειρε και μας συγκάθισε στα επουράνια με το Χριστό Ιησού,  7 για να δείξει στους επερχόμενους αιώνες τον υπερβολικό πλούτο της χάρης του με καλοσύνη σ’ εμάς μέσω του Χριστού Ιησού.  8 Γιατί με τη χάρη είστε σωσμένοι διαμέσου της πίστης. Και αυτό δεν προέρχεται από εσάς, του Θεού είναι το δώρο.  9 Δεν είναι από έργα, για να μην καυχηθεί κανείς.  10 Γιατί είμαστε δικά του πλάσματα, που δημιουργηθήκαμε μέσω του Χριστού Ιησού, για να πράττουμε έργα αγαθά τα οποία προετοίμασε ο Θεός, για να περπατήσουμε σε αυτά. 


"ὥρα ἦν ὡς δεκάτη". Σχόλιο στην εορτή του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου!

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Παντελεήμονος Κρούσκου


Φανταστείτε την στιγμή πού ο Πρόδρομος έδειξε στον Ανδρέα και τον Ιωάννη τον Χριστό και τους είπε : Να αυτός είναι ο Αμνός του Θεού! Και μετα πού Τον ακολούθησαν και ο Χριστός τους απάντησε : ελάτε να δείτε πού μένω. Φανταστείτε την χαρά κι τον ενθουσιασμό του Ανδρέα όταν έτρεξε στον αδελφό του Πέτρο και του φώναζε : Ελα να δείς, βρήκαμε τον Μεσσία!Γιατί ο άνθρωπος του Θεού σκέφτεται και τους άλλους και δεν οικειοποιείται την αποκλειστικότητα στην σωτηρία.


Ο Ιωαννής καταγράφει την ώρα πού αυτός και ο Ανδρέας πρωτοσυνάντησαν τον Χριστό: ὥρα ἦν ὡς δεκάτη ( 4 το απόγευμα). 

Αυτή η ώρα πού άλλαξε την ζωή τους ριζικά αποτυπώθηκε για πάντα στην μνήμη του και απαθανατίστηκε στο ευαγγέλιο του!

Αμποτε η μεγάλη Ώρα να εντυπωθεί και στην δική μας ύπαρξη!

Ο Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος (30 Νοεμβρίου)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη

Ο άγιος Ανδρέας ο πρωτόκλητος, ο πρώτος δηλαδή που κλήθηκε από τον Χριστό να γίνει μαθητής Του, δεν κλήθηκε απροϋπόθετα και ως έτυχε. Υπήρξε από εκείνους που είχαν αναζητήσεις σχετικά με τον Μεσσία, που ο πόθος τους για τον Θεό ήταν έντονος. Κι αυτό φάνηκε κ α ι  από το γεγονός ότι ανήκε στην ομάδα των μαθητών του Ιωάννου του Προδρόμου, ο οποίος προετοίμαζε τους ανθρώπους ακριβώς προς υποδοχή του Μεσσία, κ α ι  από το γεγονός ότι μετά την κλήση του ένιωσε την ανάγκη να καλέσει τον αδελφό του Πέτρο, με τη διαπίστωση ότι «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν». Ο υμνογράφος του, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, επισημαίνει και τα δύο αυτά γεγονότα. «Ο τω Προδρόμου φωτί μεμορφωμένος, ότε το απαύγασμα το ενυπόστατον της πατρικής δόξης έφανεν…τότε πρώτος ένδοξε, τούτω προσέδραμες». (Συ που μορφώθηκες από το φως του Προδρόμου, όταν ο Χριστός, το ενυπόστατο απαύγασμα της δόξας του Θεού Πατέρα φάνηκε…τότε πρώτος, ένδοξε, έτρεξες σ’  αυτόν). Και: «Τον ποθούμενον Θεόν εν σαρκί κατιδών επί γης βαδίζοντα, θεόπτα Πρωτόκλητε, τω μεν ομαίμονι εβόας αγαλλόμενος∙ Ευρήκαμεν ω Σίμων τον ποθούμενον». (Όταν είδες τον Θεό που ποθούσες να βαδίζει ως άνθρωπος στη γη, θεόπτη πρωτόκλητε, φώναζες με χαρά στον αδελφό σου: Βρήκαμε, Σίμων, τον ποθούμενο». 

Διαβάστε το κείμενο στο "Ακολουθείν"

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Γιατί κάποιοι φεύγουν νέοι απ’ αυτή τη ζωή;

Monk-Gabriel
Μια γυναίκα που είχε χάσει το παιδί της επισκέφτηκε τον π. Γαβριήλ:
—        Γιατί κάποιοι φεύγουν νέοι απ’ αυτή τη ζωή; τον ρώτησε.

— Σ’ ένα χωριό, μια πιστή γυναίκα που έχασε τον μονάκριβο γιο της παραπονέθηκε στον Θεό: «Εγώ, για την αγάπη Σου, άντεξα πολλά: προσβολές, φτώχιες, δυσκολίες. Σ’ αυτό το μέρος κανείς δεν είναι πιστός εκτός από μένα. Όμως εσύ πήρες το παιδί μου. Γιατί;».

 Εκείνη τη νύχτα λοιπόν είδε ένα όνειρο: Οι Άγγελοι την πήγαν στον Κύριο και Του μετέφεραν τα παράπονα της. Τότε ακούστηκε η φωνή του Κυρίου:
«Ρωτήστε τη γυναίκα τι θέλει».
«Φέρε το παιδί μου πίσω», απάντησε η γυναίκα.
«Θέλεις να δεις το παιδί σου;», ρώτησε ο Κύριος.
«Μητέρα είμαι, και βέβαια το θέλω», είπε κλαίγοντας εκείνη.
«Να της δείξετε το παιδί της», έδωσε εντολή ο Κύριος.
Έφεραν το παιδί και η μητέρα χάρηκε.
«Τώρα τι μου ζητάς;», ρώτησε ο Κύριος.
«Γιατί τον πήρες;», Του παραπονέθηκε η γυναίκα.
Τότε ο Κύριος έδωσε εντολή στους Αγγέλους:
«Να της δείξετε τι θα έκανε ο γιος της αν δεν τον έπαιρνα Εγώ».
Και ξαφνικά, σαν σε ταινία, η γυναίκα είδε τις φοβερές αμαρτίες που θα διέπραττε ο γιος της και μετά τις φωτιές της Κόλασης!
«Να τον ξαναγυρίσετε στον Παράδεισο!», άρχισε να κλαίει και να παρακαλεί τον Κύριο η μητέρα.

Ο Κύριος έδωσε εντολή και ξαναγύρισαν πάλι το παιδί στον Παράδεισο. Και της είπε τότε ο Κύριος:
«Για την καλοσύνη σου και για την αγάπη σου πήρα τον γιο σου κοντά Μου. Μη νομίζεις πως δεν ξέρω πότε και ποιον πρέπει να πάρω».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ . Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ (1929-1995) Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ.

The Primacy of Constantinople




by Archimandrite Panteleimon Manousakis, 
Assistant Professor, College of the Holy Cross, Boston 

In the past we had the opportunity to discuss the need for primacy in the Church in general.[1] Our discussion demonstrated, to the best of our abilities, that such a primacy is required by the very structure of the Church’s ecclesiology and, furthermore, it is a prerequisite necessitated by the Church’s theology. It was that same theology that gave us the insight to primacy’s personal character insofar as it can be exercised only by a person. That person is, in principle, the bishop of Rome. Yet, the separation of the Catholic from the Orthodox Church meant, first and foremost, that the Orthodox Churches have been deprived from the benefits embodied in such a personal primacy. What would have been expected was that, in the absence of the Roman primacy, the ministry of that primacy ought to have been exercised by and recognized unanimously and unambiguously by the Orthodox themselves in the see next after the elder Rome in the taxis of the Pentarchy, namely the Patriarchate of Constantinople, the New Rome, and more specifically in the person of the Patriarch of Constantinople. In fact, the ancient appellation of Constantinople as New Rome would have assumed on this occasion a quasi-prophetic meaning, as it would have anticipated that this church was destined to become the Rome for the Eastern Churches in the event that the communion with the elder Rome were to be severed.
  So much seems to be suggested by the spirit of the canons which afforded Constantinople with prerogatives and privileges comparable only to those of Rome (cf., the 3rd canon of the Second Ecumenical Council and the 28th canon of the Fourth Ecumenical Council). Thus, on the authority of these two Ecumenical Councils, the Church of Constantinople was granted a unique status among the remaining Eastern Patriarchates (Alexandria, Antioch, and Jerusalem), as, for the first time, a see is given jurisdictional rights beyond the borders of its immediate locality (ὑπερορίωςultra montes).

Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR

Ενορίες, της Εκκλησίας της Ελλάδος, που προσφέρουν δωρεάν φαγητό


Μάθετε σε ποιές ενορίες, των Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, μπορείτε να βρείτε δωρεάν φαγητό.

Πατήστε εδώ

Ο ΝΕΟΣ ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ (29 Νοεμβρίου)


Ο Μάρτυρας της Εκκλησίας, που σφαγιάστηκε στους Αγίους Τόπους

Πριν από 35 χρόνια, στις 29 Νοεμβρίου 1979, ο ιερέας Φιλούμενος, που υπηρετούσε στους Αγίους Τόπους, στο Φρέαρ του Ιακώβ, βρέθηκε νεκρός σε τρομακτική κατάσταση.

Την ώρα που τελούσε την Θεία Λειτουργία, άγνωστοι εξτρεμιστές, μπήκαν στον Ναό, όπου τον δολοφόνησαν με τσεκούρι. Τον χτύπησαν στο πρόσωπο και στα άκρα, τον ακρωτηρίασαν. Η μανία τους ήταν τέτοια που φεύγοντας έριξαν στον Ναό χειροβομβίδα αφού πρώτα τον βανδάλισαν.

Πρόκειται για έναν από τους πλέον σύγχρονους Μάρτυρες της Εκκλησίας ο οποίος παραμένει άγνωστος σε πολλούς.


Διαβάστε τη συνέχεια στο dogma.gr

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΗΜΩΝ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΝΕΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ (28 Νοεμβρίου)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη


«Ο όσιος Στέφανος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 715 μ.Χ., από γονείς ευσεβείς, τον Ιωάννη και την Άννα. Ασκήθηκε από τη νεότητά του στη μονή του αγίου Αυξεντίου, που ήταν στη Βιθυνία. Η μονή βρισκόταν σε υψηλό τόπο, που ονομαζόταν Βουνό του αγίου Αυξεντίου. Έγινε ηγούμενος των μοναχών εκεί. Η φήμη των πνευματικών του αγώνων ακούστηκε παντού και η ευωδία των αρετών του οδήγησε πολλούς σ’  αυτόν. Απέθανε με μαρτυρικό θάνατο λόγω της προσκύνησης των αγίων εικόνων, επί Κωνσταντίνου του καλουμένου Κοπρωνύμου. Προ του μαρτυρικού τέλους του, ο Κοπρώνυμος τον κατεδίκασε επί ένδεκα μήνες σε δεσμά και φυλακές. Έπειτα διέταξε και τον έσυραν κατά γης και τον λιθοβόλησαν σαν τον πρωτομάρτυρα Στέφανο, εξ ου και επονομάστηκε νέος Στέφανος. Τον κτύπησαν στη συνέχεια με ξύλο στα μηνίγγια και αφού του συνέτριψαν το κεφάλι, άφησε το πνεύμα του το 767 μ.Χ.».

Ο άγιος Ιωσήφ, ο υμνογράφος του οσίου, δεν μπορεί να μην τονίσει αφενός το διπλό στεφάνι που έλαβε ο Στέφανος από τον αγωνοθέτη Κύριο: της μοναχικής ασκήσεως και της μαρτυρικής αθλήσεως («διπλούς τους στεφάνους έλαβες ασκήσεως και αθλήσεως, Πάτερ» ), αφετέρου το παρόμοιο τέλος που είχε με τον ομώνυμό του πρωτομάρτυρα Στέφανο, δηλαδή το τέλος διά λιθοβολισμού και κτυπημάτων(«λαός ο παράνομος…λίθοις σε ως τον πρώταθλον αφειδώς έβαλε και την κάραν, πάτερ, την αγίαν σου συνέτριψε», δηλαδή: ο παράνομος λαός σε κτύπησε με λίθους σκληρά σαν τον πρώταθλο Στέφανο, και την κάρα σου, πάτερ, την αγία τη συνέτριψε).  Κατά πάγια μάλιστα τακτική των Πατέρων της Εκκλησίας μας, κάτι που ακολουθεί και ο άγιος Ιωσήφ, τα δύο στεφάνια, της άσκησης και του μαρτυρίου,  συνδέονται αρρήκτως μεταξύ τους με τη σχέση αιτίου και αιτιατού: η ασκητική του άθληση οδήγησε και στο μαρτύριο, σαν να ήταν το μαρτύριο το επιστέγασμα των ασκητικών του καμάτων. «Μαρτυρικαίς έστεψε τιμαίς τους ασκητικούς σου αληθώς καμάτους, όσιε Στέφανε, ο αγωνοθέτης μόνος Θεός ημών». (Ο αγωνοθέτης μόνος Θεός μας, ο Χριστός, όσιε Στέφανε, στεφάνωσε με μαρτυρικές τιμές τους ασκητικούς σου πράγματι κόπους). Κι είναι αλήθεια: πλην εξαιρέσεων, το μαρτύριο του αίματος μπορεί να το περάσει μόνον εκείνος που έχει αθληθεί στο μαρτύριο της συνειδήσεως, κάτι που κατεξοχήν φανερώνεται με τους ασκητικούς καμάτους.

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ

Η Μητρόπολη Δημητριάδος τιμά την μνήμη του Οικουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου


Η γαλήνια και ταπεινή μορφή του Μακαριστού Οικουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου θα ζωντανέψει και πάλι ενώπιόν μας, μέσα από την μεγάλη εκδήλωση μνήμης, που διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος, το Σάββατο 7/12, στις 6.30 μ.μ. στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας.

Η Εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί εξ αφορμής του προ έτους κυκλοφορήσαντος έργου του Σεβ. Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, με τίτλο «Η ιερά πορεία αγάπης, ειρήνης και ενότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου».



Για τον αοίδιμο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, 22 χρόνια μετά την εις Κύριον εκδημία του, θα ομιλήσουν τέσσερις εκλεκτοί ομιλητές, προσωπικότητες της Εκκλησίας και της Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης: Οι Σεβ. Μητροπολίτες Σεβαστείας κ. Δημήτριος και Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, ο Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους Αρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης και ο Συγγραφέας και Καθηγητής κ. Χρήστος Γιανναράς.

Ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου 28.11.2013


Η επίσκεψη του, νέου Αγίου της Εκκλησίας μας, Αγίου Πορφυρίου σε οίκο ανοχής!



Ακούστε τον ίδιο τον Άγιο Προφύριο να διηγείται το σχετικό περιστατικό που έζησε, πατώντας το βίντεο, στο τέλος του οποίου υπάρχουν μερικά ζωντανά στιγμιότυπα ενώ ακούγεται ο νέος Άγιος της Εκκλησίας μας να ψάλει!

Στην Εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική, ερχόντουσαν πολλοί προσκυνητές ν’ ανάψουν το κεράκι τους. Μερικοί έμεναν για εξομολόγηση, άλλοι έπαιρναν απλώς ευχή, ενώ άλλοι άναβαν το κερί τους, έκαναν το σταυρό τους κι έφευγαν. Ερχόντουσαν κάθε λογής άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες, μικροί, μεγάλοι, μορφωμένοι, απλοϊκοί κ.λπ. Στην περιοχή της Ομόνοιας έμεναν άνθρωποι κάθε κατηγορίας.

Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν’ αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε…».Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα,χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου ανοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε…». Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ’ τα δωμάτια. «Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής», είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπηκε μπροστά μου να μ’ εμποδίσει.
—Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ.
Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω:
—Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν’ αγιάσω.
—Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές.
—Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιός κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: «Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και οχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου».
Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο.Της λέω λοιπόν:
—Ασε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό.
Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε…», διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ’ αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα:
—Παιδιά μου, χρόνια πολλά.Ο Θεός μας αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και «βρέχει επί δικαίους και άδικους». Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί.Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε.
Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη.
—Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ’ αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά!
—Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα.

Πηγή-αναδημοσίευση: Τριμηνιαίο περιοδικό, έκδοσης Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας, εν Εσόπτρω, τ.6ο,Απρίλιος – Ιούνιος 2008

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Δείτε τις φωτογραφίες του πιο σύγχρονου Αγίου της Εκκλησίας



Πώς να είναι άραγε ένας Άγιος στην πραγματικότητα; Πως ήταν το πρόσωπο του; Ποια τα χαρακτηριστικά του; 

Με την συντριπτική πλειονότητα των μεγάλων Αγίων της Εκκλησίας να έχουν ζήσει σε εποχές όπου η φωτογραφία δεν είχε καν ανακαλυφθεί, η εικόνα που έχουν οι πιστοί γι αυτούς προέρχεται αποκλειστικά από τις αγιογραφίες, οι περισσότερες εκ των οποίων είτε είναι κατά προσέγγιση είτε ακολουθούν ένα κλασικό μοτίβο.

Στην περίπτωση όμως του νεότερου Αγίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας, το γέροντα Πορφύριου, που από χθες είναι πλέον ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Μπορεί βέβαια οι φωτογραφίες να μην έχουν την ανάλυση και την ποιότητα της σύγχρονης εποχής, είναι όμως αρκετές για να δουν ακόμη και αυτοί που δεν γνωρίζουν το πραγματικό πρόσωπο, τα χαρακτηριστικά και την μορφή ενός Αγίου ο οποίος έζησε ανάμεσα μας.

Το dogma.gr συγκέντρωσε τις περισσότερες φωτογραφίες του Οσίου Πορφυρίου και τις παρουσιάζει.


Πατήστε εδώ

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Ανακοινωθέν της Αρχιγραμματείας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου


Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Τετάρτην, 27ην Νοεμβρίου 2013 πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων.

Κατ' αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἀποδεχθεῖσα:
α) εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τούς Ἱερομόναχον Πορφύριον, τόν Καυσοκαλυβίτην, καί Ἱερομόναχον Μελέτιον τόν ἐν Ὑψενῇ Ρόδου, καί
β) τήν οἰκειοθελῆ παραίτησιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Βελγίου κ. Παντελεήμονος ἀπό τῆς διαποιμάνσεως τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ,  προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, εἰς τήν οὑτωσί κενωθεῖσαν Μητρόπολιν Βελγίου ἐξελέξατο παμψηψεί τόν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Σινώπης κύριον Ἀθηναγόραν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

27 Νοεμβρίου του σωτηρίου έτους 2013




27 Νοεμβρίου του σωτηρίου έτους 2013


Μεγάλες χαρές μας έδωσε η σημερινή Συνεδρία της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου! 
Κατέταξε εις το Αγιολόγιό της τον Άγιο Μελέτιο της Υψενής (Ρόδου) και τον Γέροντα Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη! 
Εξέλεξε δε εις την θέση του παραιτηθέντος Μητροπολίτου Βελγίου Παντελεήμονος τον επίσκοπο Σινώπης Αθηναγόρα, βοηθό της αυτής Ι. Μητροπόλεως! Ο Θεός δια πρεσβειών των νέων Αγίων του να ενισχύει τον παραιτηθέντα και τον νεοεκλεγέντα Μητροπολίτη! 

Δόξα σοι ο Θεός δι΄όλα!

Η επίσκεψις του Οικουμενικού Πατριάρχου εις την Βιέννη



ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Εκκλησιαστικαι Ειδησεις

        Ἡ ἐπίσκεψις τῆς Α.Θ.Παναγιότητος 
εἰς τήν Βιέννην


Ὡς  ἀνεκοινώθη, Α.Θ.Παναγιότης Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος ἐπεσκέφθη τήν Αὐστριακήν πρωτεύουσαν ἀπό 21ης  μέχρι 24ης Νοεμβρίου τ.μΝοεμβρίου
Κατά τήν ἐν Βιέννῃ παραμονήν Του Πατριάρχης παρέστη εἰς τάς ἐργασίας τῆς  9ης «Παγκοσμίου Συσκέψεως τῶν Θρησκειῶν διά τήν Εἰρήνην», ὁμιλήσας ἐνώπιον 700 συνέδρων  ἐκ διαφόρων Θρησκειῶν καί Χωρῶν τοῦ κόσμου μέ θέμα «Mobilizing Action for Human Dignity, Citizenship and Shared Well-Being», ἐν τῷ Συνεδριακῷ Κέντρῳ Hilton Stadtpark.
Ἐπεσκέφθη ἐθιμοτυπικῶς τήν Πρεσβείαν τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας ἐν Αὐστρίᾳ, ἐνῷ ἀνταποκριθείς εἰς εὐγενεῖς προσκλήσεις παρεκάθησεν εἰς γεύματα παρατεθέντα πρός τιμήν Του ὑπό τῶν Ἐξοχωτάτων κ. κ. Πρέσβεων τῆς Ἑλλάδος, τοῦ Βατικανοῦ καί τῆς Κύπρου, ὡς καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αὐστρίας.
Μεταβάς εἰς τό Κεντρικόν Κοιμητήριον τῆς Βιέννης ἔψαλε Τρισάγιον πρό τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Αὐστρίας κυροῦ Μιχαήλ, προώρως κοιμηθέντος πρό διετίας.