Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Η επίσημη υποδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη στη Θεσσαλονίκη (ΦΩΤΟ)





Γραφείο Ειδήσεων Amen.gr/Φωτογραφίες Νικόλαος Μαγγίνας

Με ιδιαίτερη θέρμη έγινε η επίσημη υποδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης από το χριστεπώνυμο πλήρωμα της τοπικής Επισκοπής, τον κλήρο, τις πολιτικές και τοπικές αρχές. Πλήθος πιστών είχαν κατακλύσει τους δρόμους γύρω από τον ναό του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου της πόλης, όπου έγινε η επίσημη τελετή της υποδοχής, ενώ στη συνέχεια τελέστηκε λαμπρή Δοξολογία. 
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσκύνησε το ιερό λείψανο του Αγίου Δημητρίου που είναι αποθησαυρισμένο στον ιερό ναό που χτίστηκε προς τιμή του Αγίου της πόλης, αλλά και το αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας Τριχερούσας η οποία φυλάσσεται στο επισκοπείο της πόλης. 
O Οικουμενικός Πατριάρχης τιμήθηκε από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο με τον σταυρό του Αγίου Δημητρίου. 

Συνάντηση μετά από 16 χρόνια
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με μια νεαρή κοπέλα στο χώρου του επισκοπείου της Θεσσαλονίκης, μετά από 16 χρόνια. Ήταν το 1997 όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε επισκεφθεί την πόλη, που εκείνη τη χρονιά είχε ανακηρυχθεί πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Τη νεαρή σήμερα -μωρό τότε-  είχε κρατήσει στην αγκαλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης, σκηνή που αποτύπωσε ο φωτογραφικός φακός. Με το φωτογραφικό ενθύμιο στα χέρια της και τον πατέρα της στο πλευρό της η νεαρή κοπέλα θύμισε στον Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας την πρώτη τους συνάντηση και πήρε ξανά την ευλογία του Πατριάρχη του Γένους.

Διαβάστε τη συνέχεια και δείτε τις φωτογραφίες στο AMEN.GR

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ (23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη


«Ο άγιος Ιάκωβος ο αδελφόθεος έγινε πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων. Πρώτος έγραψε και τη θεία Λειτουργία, καθώς τη διδάχθηκε από τον ίδιο τον Κύριο. Αυτήν τη λειτουργία έπειτα την έκανε  συντομότερη ο Μέγας Βασίλειος, και μετά από αυτόν ο θείος Χρυσόστομος, λόγω της αδυναμίας των ανθρώπων. Επειδή εποίμενε την Εκκλησία των Ιεροσολύμων και με τη διδασκαλία του έκανε πολλούς από τους Ιουδαίους και τους ειδωλολάτρες να πιστεύουν στον Κύριο, εκίνησε σε οργή του Ιουδαίους. Τον συνέλαβαν λοιπόν και τον έριξαν από το άκρο του Ιερού και έτσι τον σκότωσαν. Περί του ότι λέγεται αδελφόθεος, υπάρχει αυτός ο λόγος από την παράδοση. Όταν ο μνήστωρ Ιωσήφ μοίραζε τη γη που είχε στα παιδιά από την πρώτη του γυναίκα και ήθελε να δώσει μερίδιο και στον Υιό και Θεό εκ της αγίας Παρθένου, οι μεν άλλοι από τα θεωρούμενα αδέλφια του δεν δέχτηκαν, ο δε Ιάκωβος τον έλαβε στη μερίδα του συγκληρονόμο. Γι’  αυτό κλήθηκε όχι μόνον αδελφόθεος, αλλά και Δίκαιος».

Δεν είναι πολύς καιρός που τονίσαμε ότι η μνήμη ενός αγίου αποστόλου, μαθητή του Κυρίου, αποτελεί ένα ξεχωριστό γεγονός στην Εκκλησία, διότι οι απόστολοι υπήρξαν οι αυτόπτες μάρτυρες Εκείνου, εκείνοι που Τον άκουσαν από πολύ κοντά, Τον είδαν, Τον παρατήρησαν προσεκτικά, Τον ψηλάφησαν, ανέπνευσαν την παρουσία Του. Σ’  αυτούς ο Κύριος ανέθεσε το έργο του κηρύγματος του ευαγγελίου Του σ’ όλον τον κόσμο, σ’  αυτούς έδωσε την εξουσία «του αφιέναι τας αμαρτίας των ανθρώπων», σ’ αυτούς έδωσε το δώρο της Πεντηκοστής: τη φλόγα του αγίου Πνεύματος. Γι’  αυτό και οι απόστολοι αποτελούν τα θεμέλια της Εκκλησίας, η οποία ευλόγως χαρακτηρίζεται αποστολική. Αν λοιπόν ένας απόστολος είναι τόσο ξεχωριστός, το ίδιο και περισσότερο είναι ο απόστολος Ιάκωβος, ο αδελφόθεος επονομαζόμενος, λόγω ακριβώς του γεγονότος ότι υπήρξε ένας από τα θεωρούμενα αδέλφια του Κυρίου, άρα από εκείνους που όχι απλώς Τον συναναστράφηκαν για τρία χρόνια, αλλά για τριάντα και περισσότερο χρόνια: μεγάλωσαν μαζί στην ίδια οικογένεια, προσφωνούσαν «πατέρα» όλοι μαζί τον Ιωσήφ, έτρωγαν στο ίδιο τραπέζι, κοιμούνταν στον ίδιο χώρο, εργάζονταν μαζί στο εργαστήριο του Ιωσήφ, ζούσαν τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα της όλης οικογένειας, όπως για παράδειγμα το φοβερό γεγονός της φυγής τους στην Αίγυπτο. Η ζωή του αγίου Ιακώβου ήταν ζυμωμένη με τη ζωή του Κυρίου ως ανθρώπου. Εκτός από την Παναγία και τον θεωρούμενο πατέρα Του Ιωσήφ, ποιος άλλος θα μπορούσε να θεωρηθεί κοντινότερός Του;

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ π. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΔΑΜΑΚΗ


Νομίζω ότι σήμερα, αγαπητοί συνοδίτες, "ανεβάζω" το μοναδικό στο διαδίκτυο βίντεο του αειμνήστου σπουδαίου θεολόγου π. Μιχαήλ Καρδαμάκη.
Δεν τον είχα καθηγητή γιατί δεν πέρασα από την Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή, όπου άφησε εποχή, ως παράδειγμα ιερέως καθηγητού που δεν είχε σχέση με τον επαγγελματισμό και την μετριότητα του χώρου. Ήταν ένα φωτεινό ελεύθερο πνεύμα που σε σαγήνευε όταν τον άκουγες, καθώς άρθρωνε τονισμένο λόγο, και σου μετέφερε την αγωνία του για τον κόσμο και την θέση της Εκκλησίας σ’ αυτόν: «Η Εκκλησία δεν υπάρχει για να στολίζει τα πράγματα, αλλά υπάρχει για να οδυνάται γι’ αυτά»! Όσοι μαθητές του ήσαν δεκτικοί της μαθητείας του στην Εκκλησία ως «ωραιωθείσα αγάπη», κατάλαβαν το μεγαλείο του ανδρός. Οι υπόλοιποι απλώς προσπέρασαν… 
Θεωρώ τον εαυτό μου μαθητή του γιατί έχω διαβάσει σχεδόν όλα του τα βιβλία και πραγματικά αισθάνομαι ότι δεν έγραφε για να γράφει, αλλά γιατί ήταν η μόνη οδός κοινωνίας με τους άλλους. 

Διαβάστε τη συνέχεια και δείτε το βίντεο εδώ

Οικουμενικός Πατριάρχης: Πολέμησαν εμφανώς και αφανώς το Πατριαρχείο αλλά άντεξε




του Νίκου Μαγγίνα

Εμφανώς συγκινημένος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μοιράστηκε μαζί με τους εθελοντές των φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων της Ι.Μ.Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, το βράδυ της Κυριακής, κάποιες από τις αγωνίες της πατριαρχικής διακονίας αλλά και στιγμές τις προσωπικής του διαδρομής από την ταπεινή Ίμβρο μέχρι τον πρώτο της Ορθοδοξίας Θρόνο. Συνάμα ο Πατριάρχης του Γένους μίλησε για τους αγώνες επιβίωσης του Πατριαρχείου, σε αντίξοες συνθήκες, αλλά και επιτέλεσης της οικουμενικής αποστολής και μαρτυρίας του.
Στην εκδήλωση παρέστη ο υπουργός Μακεδονίας-Θράκης Θ. Καράογλου και πλήθος κόσμου που με θέρμη εξέφραζε την αγάπη και τον σεβασμό του στον προκαθήμενο της Ορθοδοξίας. Μεταξύ άλλων προβλήθηκε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Οικουμενικού Πατριάρχη κάνοντας τον κ.Βαρθολομαίο, στην ομιλία του, να αφήσει στην άκρη το γραπτό κείμενο, να ευχαριστήσει ιδιαιτέρως τον Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβα και να μιλήσει συγκινημένος σε πιο προσωπικό τόνο, για τα παιδικά του χρόνια και για τη διαδρομή του μέχρι τον Πατριαρχικό Θρόνο καθώς επίσης και για τις δοκιμασίες, τους αγώνες και τις αγωνίες,  τους «αλάλητους στεναγμούς της μητρός εκκλησίας» .
«Και διερωτήθην, πώς πέρασαν τα παιδικά μου χρόνια, πώς διάβαζα στην Ίμβρο τα μαθήματα με τη λάμπα την πετρελαίου, δεν είχαμε ηλεκτρικό, πώς με έστειλε ο γέροντας μου στη Χάλκη, την οποία αγάπησα περιπαθώς… και πώς ήρθε η μεγάλη στιγμή της ζωής μου να γίνω Πατριάρχης και να σηκώσω αυτό το βαρύ σταυρό της ευθύνης του πρώτου της Ορθοδοξίας. Ο πολύς ο κόσμος βλέπει τις δόξες, τις τιμές, τα χειροκροτήματα, αλλά ένας Πατριάρχης κλεισμένος στο Φανάρι, έχοντας στους ώμους την ευθύνη του ποιμνίου του την ευθύνη της ενότητος της Ορθοδοξίας, την ευθύνη διεξαγωγής των θεολογικών διαλόγων με τις άλλες χριστιανικές εκκλησίες, έχοντας τη φροντίδα των διαθρησκειακών διαλόγων, έχοντας να αντιμετωπίσει τα γνωστά και τα μη γνωστά τοπικά προβλήματα της έδρας του Πατριαρχείου, μόνον αυτός γνωρίζει και ζει και αισθάνεται, ότι πίσω από τις τιμές και τα χειροκροτήματα υπάρχουν και οι αλάλητοι στεναγμοί της μητρός εκκλησίας, τους οποίους αισθάνεται και εκφράζει ο εκάστοτε Οικουμενικός Πατριάρχης. Είναι οι αλάλητοι στεναγμοί της μητρός εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, τους οποίους ζει αιώνες τώρα, αλλά με τη Χάρη του Θεού υπερβαίνει τους χαλασμούς, τις θύελλες, τις καταιγίδες και ιδού ζει».

Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΑΒΕΡΚΙΟΣ (22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη


«Ο άγιος Αβέρκιος έγινε επίσκοπος της Ιεραπόλεως της Φρυγίας, επί της βασιλείας του Μάρκου Αντωνίου, κι έκανε πολλά θαύματα και ιάσεις. Για παράδειγμα: όταν μπήκαν μαζί σε ένα σκεύος κρασί και λάδι, κι ένα ακόμη άλλο είδος, με την προσευχή του έκανε ώστε η ανάμειξη αυτή να διαφυλαχθεί ασύγχυτη, δηλαδή το κάθε είδος να διατηρηθεί σ’  αυτό που ήταν. Άλλη φορά, έδωσε εντολή ένας τεράστιος λίθος να μετακοσμισθεί από τον δαίμονα, από τη Ρώμη στη Φρυγία. Τον λίθο αυτό τον έβαλε σαν στήλη στον τάφο του. Πάλι, προσευχήθηκε και βγήκαν από τα έγκατα της γης θερμά ύδατα. Αφού έζησε λοιπόν με οσιότητα και δικαιοσύνη το υπόλοιπο της ζωής του, εξεδήμησε προς τον Κύριο».
Είναι γνωστό ότι ο υμνογράφος κάθε εορταζομένου αγίου, προκειμένου να προβάλει την αγιότητα αυτού χρησιμοποιεί τον εγκωμιαστικό λόγο, φθάνοντας μερικές φορές και σε εξεζητημένες εκφράσεις και εικόνες. Η διάθεσή του όμως είναι να φανερώσει τον άγιο στις διάφορες διαστάσεις της ζωής και του έργου του, ώστε να τιμηθεί ορθά από τον πιστό λαό, δηλαδή μέσω του αγίου να δοξαστεί τελικώς ο ίδιος ο Θεός. Διότι «θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού». Την πραγματικότητα αυτή διαπιστώνουμε και στην ακολουθία του αγίου ιεράρχου, ισαποστόλου και θαυματουργού Αβερκίου. Ο υμνογράφος του δεν μπορεί παρά να μείνει έκθαμβος μπροστά στη μεγάλη και ιερή προσωπικότητά του, γι’ αυτό και  «αναγκάζεται» να δανειστεί εικόνες και φράσεις από τους Παρακλητικούς Κανόνες και τους Χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου, τις οποίες όμως καταγράφει με τρόπο που απλώς υποδηλώνονται. Για παράδειγμα: όπως χαρακτηρίζεται στις Παρακλήσεις «θελητής του ελέους» ο Κύριος, το ίδιο και στην τέταρτη ωδή του όρθρου του αγίου: «Ελέους θελητήν τον Κύριον επιστάμενος, θεοφόρε»∙ όπως στους Χαιρετισμούς ο τόκος της Θεοτόκου χαρακτηρίζεται «ξένος», παράδοξος, που κινητοποιεί σε απομάκρυνση από τον κόσμο: «ξένον τόκον ιδόντες, ξενωθώμεν του κόσμου», το ίδιο και στην έκτη ωδή: «ξένος κόσμου οφθείς ιερώτατε, ξένα και φρικτά επετέλεσας θαύματα»∙ όπως στους Χαιρετισμούς και πάλι  ο ποιητής αναγνωρίζει την ανεπάρκεια των ύμνων του για να υμνήσει σωστά τον Κύριο: «ισαρίθμους γαρ τη ψάμμω ωδάς αν προσφέρωμέν σοι, βασιλεύ άγιε, ουδέν τελούμεν άξιον», το ίδιο και στον οίκο του κοντακίου: «Ως πολύς σου ο πλούτος της χάριτος! Αριθμός δε ουκ έστι της δόξης σου».

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ


Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Μόρφου Νεόφυτος: «Προφητικός ο εγκαινιασμός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη της έκθεσης στη Θεσσαλονίκη για τον Άγιο Μάμα» (VIDEO)




του Άρη Βικέτου

«Ο εγκαινιασμός, στη Θεσσαλονίκη, της έκθεσης με θέμα "Η τιμή του Αγίου Μάμαντος στη Μεσόγειο: Ένας ακρίτας άγιος ταξιδεύει", από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, Βαρθολομαίο, αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και ευλογία» σημειώνει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μητροπολίτης Μόρφου, Νεόφυτος, από τον καθεδρικό ναό του Αγίου στην κατεχόμενη Μόρφου.
Ο κ. Νεόφυτος υπογραμμίζει: «Ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος, ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, καταδέχεται να εγκαινιάσει σε μια ταπεινή Μητρόπολη, που βρίσκεται στην προσφυγιά, αυτή την έκθεση». Τα εγκαίνια της έκθεσης από τον πρώτο της Ορθοδοξίας δεν έχουν απλώς κάποιον συμβολισμό, σημειώνει ο κ. Νεόφυτος και διευκρινίζει: «Νομίζω είναι κάτι το προφητικό αυτό και το ερμηνεύω ως εξής: ο πρώτος ακρίτας της Ορθοδοξίας, που φυλάττει τα όρια της πίστεώς μας, το ήθος και τον πόνο της Ρωμιοσύνης, είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης και ιδιαίτερα ο σημερινός. Τα όρια της πίστεως, του ήθους, της παιδείας μας σήμερα δοκιμάζονται στην Κωνσταντινούπολη, τη Μόρφου και σε κάθε τόπο όπου ο χριστιανισμός και η ποιότητα δοκιμάζονται από τη βαρβαρότητα».
Την έκθεση οργνανώνει το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Μόρφου και τον δήμο Μόρφου. Με την έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 19 Ιανουαρίου 2014 θα «συνυπάρξουν» στη Θεσσαλονίκη ο μυροβλύτης πολιούχος της Μόρφου Άγιος Μάμας και ο μυροβλύτης και πολιούχος της νύμφης του Θερμαϊκού, Άγιος Δημήτριος.

Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR

Όσιος Χριστόδουλος ο εν Πάτμω ο θαυματουργός (21 Οκτωβρίου, η ανακομιδή των λειψάνων του)

Ο Όσιος Χριστόδουλος γεννήθηκε σε μία κωμόπολη κοντά στη Νίκαια της Βιθυνίας γύρω στο 1020 μ.Χ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Από πολύ νέος επιθύμησε να εγκαταλείψει τον κόσμο και ν΄ αφοσιωθεί στην μοναχική ζωή. Ξεκίνησε από κάποια Μονή στον Όλυμπο της Βιθυνίας, όπου μετά από λίγο καιρό εκάρη Μοναχός.

Από εκεί θα ματαβεί στους Αγίους Τόπους και για μικρό διάστημα θα μονάσει σε κάποιο ερημικό μέρος εκεί. Οι επιδρομές όμως των Σαρακηνών αναγκάζουν τους Μοναχούς να εγκαταλείψουν εκείνα τα μέρη και έτσι επανέρχεται στην Μικρά Ασία και εγκαθίσταται στο Όρος Λάτρος της Μυσίας. Εκεί διέπρεψε σ΄ όλες τις αρετές και οι Μοναχοί των εξέλεξαν πρώτον επιστάτη με το αξίωμα του Αρχιμανδρίτη, γεγονός που του έδωσε και το προσωνύμιο του Λατρηνού. Οι επιδρομές όμως των Μουσουλμάνων τον αναγκάζουν σε φυγή και από το Λάτρος.

Αναζητώντας τόπο ασκήσεως ο Όσιος φτάνει στη Στρόβιλο, μια θαλάσσια περιοχή στα παράλια της Μικράς Ασίας. Εκεί θα μείνει για λίγο καιρό, γιατί μια νέα επιδρομή θα τον αναγκάσει να διαφύγει στη Λέρο και στη συνέχεια στην Κώ, όπου και θα ιδρύσει Μονύδρια. Οι διαφορές όμως με τους εκεί κατοίκους θα τον καταστήσουν ανέστιο και αυτή τη φορά.

Ύστερα από περιπλνήσεις στα γύρω νησιά φτάνει στην Πάτμο, στην οποία γοητεύεται από την ησυχία και την ηρεμία της. Αμέσως φεύγει για την Κωνσταντινούπολη και ζητά από τον Αυτοκράτορα Αλέξιο Α' τον Κόμνηνο την άδεια «ίνα φροντιστήριον των ψυχών καταστήση ταύτην». Ο Αυτοκράτορας με Χρυσόβουλλο του παραχωρεί την Πάτμο και τα γύρω νησιά μαζί με εργάτες και χρήματα. Με την εγκατάσταση του στην Πάτμο ο Όσιος ξεκινά το χτίσιμο Μοναστηριού τιμώμενο επ΄ ονόματι του Θεολόγου. Οι επιδρομές όμως των Μουσουλμάνων δεν θα τον αφήσουν ήσυχο ούτε αυτή τη φορά.

Ο Όσιος αφήνει την Πάτμο και καταφεύγει στην Εύβοια κατά το έτος 1092 μ.Χ.


Διαβάστε τη συνέχεια

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΗΜΩΝ ΙΛΑΡΙΩΝ Ο ΜΕΓΑΣ (21 Οκτωβρίου)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη

«Ο όσιος Ιλαρίων έζησε επί της βασιλείας Κωνσταντίνου του μεγάλου. Γεννήθηκε και ανατράφηκε στην πόλη της Γάζας από γονείς ειδωλολάτρες. Από μεγάλη αγάπη προς τα γράμματα πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου μορφώθηκε, αλλά και δέχθηκε την πίστη του Χριστού. Έγινε ζηλωτής του Μεγάλου Αντωνίου, τον οποίο ακολούθησε, και έζησε μαζί του επ’  αρκετόν. Επέστρεψε κάποια στιγμή πίσω στην πατρίδα του, και όταν πέθαναν οι γονείς του, μοίρασε όλη την περιουσία που του άφησαν στους φτωχούς. Έπειτα απεσύρθη στην έρημο και αποδύθηκε στους πιο μεγάλους ασκητικούς αγώνες, με αποτέλεσμα ο Κύριος να τον χαριτώσει με το χάρισμα της θαυματουργίας, με το οποίο θεράπευσε πολλούς πάσχοντες από σωματικά και ψυχικά νοσήματα. Αργότερα, ανοίχτηκε προς τον κόσμο και αφού πέρασε από πολλές πόλεις και τόπους και χώρες, σε ηλικία ογδόντα ετών ετελεύτησε τον βίο του».

Ο εκκλησιαστικός ποιητής, μπροστά στο φαινόμενο «Ιλαρίων»  προσπαθεί να βρει λέξεις και εικόνες, προκειμένου να παραστήσει σωστά τη θέση του στην Εκκλησία, και όσο ζούσε στον κόσμο τούτο, αλλά και στη δόξα του ουρανού. Στον κόσμο τούτο τον βλέπει αφενός ως πρότυπο και στερέωμα των μοναστών, αφού υπήρξε εις άκρον ησυχαστής: «μοναζόντων εδραίωμα» τον χαρακτηρίζει μεταξύ άλλων, αφετέρου ως «ποδηγέτην των σωζομένων Θείω εν Πνεύματι», δηλαδή με το Πνεύμα του Θεού οδηγό και των εν κόσμω χριστιανών που επιθυμούν τη σωτηρία τους.  Από την άποψη αυτή ο όσιος Ιλαρίων υπήρξε για όλους τους χριστιανούς, μοναχούς και κοσμικούς, «θησαυρός ιαμάτων» και «Προφήτης Θεού», «στύλος ακράδαντος ουρανομήκης» και «πύργος ασάλευτος», κυριολεκτικά «άρμα πύρινον, το όνομα βαστάζων το του Κυρίου», ένας κυριολεκτικά «ήλιος…διασπείρων πάσι τας ακτίνας των θαυμάτων».  Στη δόξα του Θεού από την άλλη, ο υμνογράφος τον «βλέπει» «ως κέδρον υψίκομον, δι’ αρετής υψούμενον εν αυλαίς Θεού πεφυτευμένον∙ και ως κεκλεισμένον κήπον, ως ευθαλή Παράδεισον, ως πηγήν ιαμάτων». Δηλαδή όχι μόνον αποτελεί «κόσμημα» του Παραδείσου, ένας υψηλόκορμος κέδρος, φυτευμένος στις αυλές του Θεού, αλλά και ο ίδιος συνιστά ένα παράδεισο μόνος του, ένα κλεισμένο κήπο.

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στη Νεάπολη της Θεσσαλονίκης




των Νίκου Μαγγίνα και Αντώνη Τριανταφύλλου

Με ιεροπρέπεια και λαμπρότητα τελέστηκε το πρωί της Κυριακής η Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό του Τιμίου Προδρόμου της Μητρόπολης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη συλλετούργησαν οι Μητροπολίτες Ιταλίας Γεννάδιος, Τρανουπόλεως Γερμανός και Ρεθύμνης Ευγένιος, που βρίσκονται στη συνοδεία του Οικουμενικού Πατριάρχη, καθώς και ο Μητροπολίτης Μιλήτου Απόστολος. Ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Φιλίππων Προκόπιος και οι Μητροπολίτες Δράμας Παύλος, Λαγκαδά Ιωάννης και ο επιχώριος Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας. Στο ιερό παρέστη συμπροσευχόμενος ο Μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Προκόπιος.

Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ: ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη



«ελθόντι τω Ιησού…υπήντησεν αυτώ ανήρ τις, ος είχε δαιμόνια…»

α. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Εκκλησία μας θέτει ως ανάγνωσμα το περιστατικό της θεραπείας του  δαιμονισμένου (ή των δύο δαιμονισμένων κατά τον ευαγγελιστή Ματθαίο) της περιοχής των Γερσεσηνών ή Γαδαρηνών. Και τούτο διότι θέλει να μας τονίσει ότι ο Κύριος ήλθε στον κόσμο ως  ελευθερωτής των ανθρώπων όχι μόνον από την ασθένεια και τον πόνο, όχι μόνον από την αμαρτία και το αποτέλεσμα αυτού τον θάνατο, αλλά και από τον ίδιο τον αρχέκακο διάβολο, τον απαρχής «ανθρωποκτόνον». Ο Κύριος ήλθε, κατά τον λόγο της Γραφής, «ίνα λύση τα έργα του διαβόλου». Αυτό που αποτελούσε στοιχείο του τέλους του κόσμου, κατά την Παλαιά Διαθήκη: η παντελής αποδυνάμωση των πονηρών δυνάμεων, γίνεται με τον Κύριο παρούσα πραγματικότητα, δείγμα βεβαίως ότι τα έσχατα ήδη εισήλθαν από Εκείνον μέσα στον κόσμο τούτο. Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα λοιπόν με τρόπο ανάγλυφο μας δείχνει την εξουσία του Κυρίου, ο Οποίος συναντώμενος με τα δαιμόνια στο πρόσωπο ενός ταλαίπωρου ανθρώπου, εκδιώκει αυτά, προσφέροντας στην κοινωνία τον θεραπευμένο άνθρωπο ως πραγματικό άνθρωπο.

β. 1. Ως εκ περισσού καταρχάς, ας υπενθυμίσουμε ότι τα δαιμόνια δεν αποτελούν αποκύημα της φαντασίας κάποιων ανθρώπων, ευρισκομένων σε νηπιακό επίπεδο ζωής, όπως αρέσκονται άθεοι άνθρωποι να λένε, ή μυθοποιημένο προσωποποιημένο περίβλημα απλώς της ύπαρξης του κακού, κατά την αποχριστιανοποιημένη τοποθέτηση ετεροδόξων «χριστιανών». Τέτοιες θέσεις, θα έλεγε κανείς, εκφράζονται από εκείνους που έχουν πέσει θύματα των τεχνασμάτων του Πονηρού, ο οποίος το πρώτο που επιχειρεί να κάνει, είναι να πείσει τους ανθρώπους ότι δεν υπάρχει. Σαν τους ευφυείς εχθρούς μίας χώρας, οι οποίοι κρύβονται με τέτοιον τρόπο, παραλλάσσοντας τη θέση τους, ώστε να πείσουν τους αντιπάλους τους ότι δεν υπάρχουν. Τα δαιμόνια υφίστανται και κατά την πίστη μας συνιστούν δημιουργήματα του Θεού, τα οποία ενώ δημιουργήθηκαν ως πνεύματα αγαθά, προκειμένου να υπηρετούν τον Θεό και το άγιο θέλημά Του, όμως λόγω της κακής χρήσης της προαιρέσεώς τους διεφθάρησαν και ξέπεσαν, γενόμενα πνεύματα πονηρά, τα οποία αντίκεινται έκτοτε  στον Θεό, - η πτώση τους ήταν και ένα είδος θανάτου τους - προσπαθώντας όχι μόνον να βρίσκονται σε ανυπακοή προς Εκείνον, αλλά και να καταστρέφουν την όποια δημιουργία του Θεού, κυρίως τον άνθρωπο. Βεβαίως, ο Θεός δεν καταστρέφει τα δημιουργήματά Του αυτά – ο Θεός ποτέ δεν καταστρέφει την δημιουργία Του – τα κρατάει στην ύπαρξη δε, ώστε, έστω και με τον αρνητικό τρόπο δράσεώς τους, να εξυπηρετούν το σχέδιο της σωτηρίας του κόσμου.

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ

20 Οκτωβρίου - Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά: Τυπικό


20η Οκτωβρίου 2013

Κ υ ρ ι α κ ή  Σ Τ΄  Λ Ο Υ Κ Α

Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου, 
τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Ματρώνης τῆς Χιοπολίτιδος 
καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ. 
Τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Ἀνδρονίκου.

Ἦχος πλ. δ΄ – Ἑωθινόν ΣΤ΄

Ἀπόστολος: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν˙ «Ὑμεῖς ἐστε ναός Θεοῦ ζῶντος...» (Β΄ Κορ. ς΄ 16-18, ζ΄ 1).
Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τήν χώραν...»(Λουκ. η΄ 27-39).


Δείτε το Τυπικό από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος

Δείτε το Τυπικό σύμφωνα με την Μοναχική Διάταξη

Δείτε ολόκληρη την ακολουθία του Όρθρου και της Θ. Λειτουργίας

Την Αθωνιάδα Σχολή επισκέφθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης




Άγιο Όρος των Νίκου Μαγγίνα και Αντώνη Τριανταφύλλου

Στους χώρους της ιστορικής Αθωνιάδας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας ξεναγήθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος το μεσημέρι της Παρασκευής. Στην είσοδο της σχολής τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τη συνοδεία του υποδέχθηκαν ο διευθυντής, οι εκπαιδευτικοί και οι ιεροσπουδαστές της σχολής.
Μετά την λαμπρή δοξολογία στο παρεκκλήσι που βρίσκεται εντός της Σχολής, ο διευθυντής της Αθωνιάδας Νικόλαος Παπαξάφης αφού υποδέχθηκε με ένα ιδιαίτερα γλαφυρό λόγο τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ξενάγησε τον ίδιο και τη συνοδεία του στους χώρους του ιστορικού εκπαιδευτικού ιδρύματος, το οποίο λάμπρυναν ως δάσκαλοι μεγάλες εκκλησιαστικές και ιστορικές φυσιογνωμίες του Γένους.

Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓ. ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΥ







Σημείωση ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ:  Όπου τιμάται ιδιαιτέρως ο Άγιος Αρτέμιος διαβάζεται ο Απόστολος της εορτής του Αγίου Αρτεμίου και συγκεκριμένα το ανάγνωσμα Β΄ Τιμ. 2, 1-10, το οποίο και σχολιάζεται στη συνέχεια.  Αλλιώς διαβάζεται το προβλεπόμενο για την Κυριακή Αποστολικό Ανάγνωσμα Β΄ Κορ. 6,16 - 7,1.


Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη



Μνημόνευε ᾽Ιησοῦν Χριστόν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυΐδ᾽ (Β´ Τιμ. 2, 8)

α. Τόν ῾καλόν στρατιώτην ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ᾽ μεγαλομάρτυρα ἅγιο ᾽Αρτέμιο πού τιμᾶ ἐνδόξως σήμερα ἡ ᾽Εκκλησία μας φωτίζει τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς, παρμένο ἀπό τήν ποιμαντική λεγόμενη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου τήν Β´ πρός Τιμόθεον. ῞Οσα προτρεπτικά λέει ὁ ἀπόστολος γιά τόν μαθητή καί συνεργάτη του ἅγιο Τιμόθεο τά βλέπουμε ἐφαρμοσμένα ἤδη στόν ἅγιο ᾽Αρτέμιο: ἡ δύναμή του ἦταν ἡ χάρη τοῦ Κυρίου ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, κακοπάθησε ὡς καλός στρατιώτης ᾽Εκείνου, ἀθλήθηκε νόμιμα, ἡ διαρκής μνήμη του ἦταν ὁ ἀναστημένος ᾽Ιησοῦς Χριστός. Κι ἡ ᾽Εκκλησία μας βεβαίως τά στοιχεῖα αὐτά πού μᾶς ὁδηγοῦν στή σωτηρία μας μᾶς τά προβάλλει ἔντονα, προκειμένου νά κρίνουμε τόν ἑαυτό μας πάνω σ᾽ αὐτά καί νά πορευόμαστε ἀντιστοίχως στή ζωή μας. Κατεξοχήν μάλιστα ἡ μνήμη μας πρέπει νά εἶναι διαρκῶς στόν ἀναστημένο ἀπό τούς νεκρούς ᾽Ιησοῦ Χριστό καί ἀπόγονο τοῦ Δαβίδ. ῾Μνημόνευε ᾽Ιησοῦν Χριστόν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυΐδ᾽.

β. 1. ῾Ο ἀπόστολος Παῦλος δέν μᾶς καλεῖ μέσω τῆς προτροπῆς του στόν ἅγιο Τιμόθεο νά μνημονεύουμε τόν ᾽Ιησοῦ Χριστό ὡς ἕνα πρόσωπο τῆς ἱστορίας γιά παιδαγωγικούς σκοπούς. ῾Η προτροπή του δηλαδή δέν ἔχει τήν ἔννοια μίας ἀνάμνησης πού ἀναπλάθει ἀπό τό παρελθόν ἕνα πρότυπο γιά παραδειγματισμό, ὅπως τό βλέπουμε νά συμβαίνει στίς διάφορες ἐπετείους σπουδαίων ἱστορικῶν γεγονότων ἤ ἀκόμη καί στή μνήμη τῶν ἁγίων τῆς ᾽Εκκλησίας. Κι αὐτό γιατί μία τέτοια μνημόνευση σημαίνει ὅτι τό πρόσωπο ἤ τό γεγονός ἀνήκει στό παρελθόν κι ἐπειδή ἔχει κάποια ἰδιαίτερη ἀξία θέλουμε νά τό προβάλλουμε ὡς καθοδηγητικό στοιχεῖο καί γιά τή δική μας ζωή στό παρόν.
῾Η προτροπή τοῦ ἀποστόλου ἔχει πολύ μεγαλύτερο βάθος κι ἐκφράζει τήν πίστη τοῦ ἴδιου καί τῆς ᾽Εκκλησίας γιά τό ποιός εἶναι ὁ ᾽Ιησοῦς Χριστός καί ποιά εἶναι ἡ σχέση μας μέ ᾽Εκεῖνον. ῾Ο ᾽Ιησοῦς Χριστός πού πρέπει νά μνημονεύουμε εἶναι ὁ ῾ἐγηγερμένος ἐκ νεκρῶν᾽, δηλαδή εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ πού μέ τήν ἀνάστασή Του φανέρωσε τή θεότητά Του ὡς Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου, καί ταυτοχρόνως εἶναι τέλειος ἄνθρωπος ὡς καταγόμενος ῾ἐκ σπέρματος Δαυΐδ᾽. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ ἀπόστολος καλεῖ νά μνημονεύουμε ᾽Εκεῖνον πού εἶναι ζωντανός καί διαρκῶς παρών στή ζωή μας καί τή ζωή σύμπαντος τοῦ κόσμου, συνεπῶς καλεῖ νά ἔχουμε ἀνοικτά τά μάτια τῆς πίστης, γιά νά βλέπουμε τήν πραγματικότητα πού ζοῦμε στήν ᾽Εκκλησία: τόν Χριστό ὡς Θεό καί ἄνθρωπο πού μᾶς προσέλαβε στόν ῾Εαυτό Του καί μᾶς ἕνωσε μέ τόν Θεό.

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου




Άγιο Όρος των Νίκου Μαγγίνα και Αντώνη Τριανταφύλλου

Προσκυνηματική επίσκεψη στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου πραγματοποίησε το πρωί της Παρασκευής ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Η Ιερά Μονή βρίσκεται δίπλα στις Καρυές και για το λόγο αυτό ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας επέλεξε να διανύσει πεζός την μικρή απόσταση, έχοντας έτσι την ευκαιρία να περιδιαβεί τα σοκάκια της πρωτεύουσας του Αγίου Όρους.
Καθ’ οδόν προς την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου επισκέφθηκε κατά σειρά το ιατρείο των Καρυών, όπου ενημερώθηκε από τους γιατρούς για τη λειτουργία του, ενώ στη συνέχεια εισήλθε στο αρτοποιείο.
Δεκάδες προσκυνητές που βρίσκονταν στους δρόμους της πρωτεύουσας του Αγίου Όρους έσπευσαν να πάρουν την ευχή του Πρώτου της Ορθοδοξίας.
Ο Ηγούμενος και οι Πατέρες της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου επιφύλαξαν λαμπρή υποδοχή στον Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας και Επίσκοπο του Αγίου Όρους. Ο δρόμος που οδηγούσε προς την κεντρική είσοδο και η αυλή της ήταν σπαρμένες με δάφνες, ενώ οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΗΛ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΟΥΑΡΟΣ (19 Οκτωβρίου)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη


Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΙΩΗΛ

«Το όνομα του προφήτου Ιωήλ ερμηνεύται αγάπη Κυρίου ή αρχή ή απαρχή Θεού. Ο προφήτης καταγόταν από τη γενιά του Ρουβίμ και προφήτευσε για πείνα που θα επισυμβεί και για έκλειψη θυσιών και για το πάθος του δικαίου Προφήτη (του Ιησού Χριστού) Μέσω του πάθους αυτού όλη η γη ανακαινίζεται και σώζεται. Ο προφήτης μετά την προφητική του δράση απέθανε και ετάφη στην πατρίδα του».

Ο προφήτης Ιωήλ είναι γνωστός για τις «οράσεις» του περί του Πνεύματος του Θεού που θα εκχυνόταν στους ανθρώπους, μετά τον ερχομό του Μεσσία. Είναι εκείνος που κατεξοχήν προφήτευσε την ημέρα της Πεντηκοστής, κάτι που το επισημαίνουν και οι ίδιοι οι απόστολοι του Κυρίου, κατεξοχήν δε ο απόστολος Πέτρος: «Αυτό που βλέπετε, άνδρες Ιουδαίοι, (η επιφοίτηση του αγίου Πνεύματος δηλαδή) είναι εκείνο που είπε ο Θεός μέσω του προφήτη Ιωήλ: Αυτό θα συμβεί στις έσχατες ημέρες, λέει ο Θεός: Θα χαρίσω πλουσιοπάροχα το Πνεύμα μου σε κάθε άνθρωπο∙ έτσι, οι γιοι σας κι οι θυγατέρες σας θα κηρύξουν την αλήθεια∙ οι νέοι σας θα δουν οράματα κι οι γέροντές σας θα ονειρευτούν όνειρα θεϊκά» (Πρ. Αποστ. 2, 16-17). Την πραγματικότητα αυτή βεβαίως υμνολογεί και η ακολουθία του προφήτη, όπως για παράδειγμα στην δ΄ ωδή: «Ως προήγγειλας, ένδοξε, παρά Θεού εκκέχυται το Πνεύμα, επί πάσαν σάρκα ήδη πιστεύσασαν». Όπως προανήγγειλες, ένδοξε, εκχύθηκε το Πνεύμα από τον Θεό, σε κάθε άνθρωπο που ήδη πίστεψε.

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Το ανακοινωθέν της Ιεραρχίας

Συνήλθε σήμερα Παρασκευή, 18 Οκτωβρίου 2013, σε τέταρτη τακτική Συνεδρία η Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.
Μετά την προσευχή ανεγνώσθη ο Κατάλογος των συμμετεχόντων Ιεραρχών και διεπιστώθη η απουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Βαρθολομαίου, Ιωαννίνων κ. Θεοκλήτου και Κίτρους και Κατερίνης κ. Αγαθονίκου, οι οποίοι απουσίασαν ητιολογημένα.
Στη συνέχεια επικυρώθηκαν τα Πρακτικά της χθεσινής Συνεδρίας.
Ακολούθως, έγινε η ψηφοφορία για την εγγραφή των υποψηφίων στον Κατάλογο «Των προς Αρχιερατείαν Εκλογίμων».
Κατόπιν άρχισε η ψηφοφορία περί του τρόπου πληρώσεως της κενής Μητροπολιτικής Έδρας Αργολίδος. Επί ψηφισάντων 78, η πρόταση δι  εκλογής έλαβε 69 ψήφους και η πρόταση δια καταστάσεως 9 ψήφους. Έτσι η Ιεραρχία απεφάνθη υπέρ της πληρώσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος δι  εκλογής.
Ακολούθησε η διαδικασία της πληρώσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος δι  εκλογής. Για την κατάρτιση του τριπροσώπου επί συνόλου 78 ψηφισάντων έλαβαν:
1) Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος ψήφους 55.
2) Επίσκοπος Επιδαύρου Καλλίνικος ψήφους 45.
3) Αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Γιακουμάκης ψήφους 9.
  Ευρέθη και 1 άκυρη ψήφος.

Νέος Μητροπολίτης Αργολίδος ο Αρχιμ. Νεκτάριος Αντωνόπουλος

Αριστερά ο εψηφισμένος νέος Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος Αντωνόπουλος
και δεξιά ο μακαριστός προκάτοχός του κυρός Ιάκωβος

Νέο μητροπολίτη Αργολίδος εξέλεξε προ ολίγου η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίς της Εκκλησίας της Ελλάδος τον Αρχιμανδρίτη Νεκτάριο Αντωνόπουλο, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Σαγματά Βοιωτίας. 

Διαβάστε σχετικά εδώ


Οικουμενικός Πατριάρχης προς καταληψίες: «Άρατε πύλας. Εξέλθετε και απέλθετε»




Άγιο Όρος των Νίκου Μαγγίνα και Αντώνη Τριανταφύλλου

Σε μια αναφορά της οποίας το νόημα δεν μπορεί να παρερμηνευθεί ούτε στο ελάχιστο προχώρησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος που το απόγευμα της Πέμπτης επισκέφθηκε το κονάκι της Κανονικής Αδελφότητας της Μονής Εσφιγμένου στις Καρυές.
Δείχνοντας με το χέρι προς την κατεύθυνση του χώρου, όπου συνεχίζουν να παραμένουν -παρά την πληθώρα καταδικαστικών δικαστικών αποφάσεων- οι καταληψίες της αντικανονικής και σχισματικής «παρασυναγωγής» ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας τους κάλεσε να αποχωρήσουν, λέγοντας χαρακτηριστικά: «άρατε πύλας. Εξέλθετε και απέλθετε και καλή μετάνοια για τη σωτηρία της ψυχής σας». 
Λίγο νωρίτερα, κατά την υποδοχή του στην είσοδο του κονακίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης έδωσε ως συμβολικό δώρο στον Καθηγούμενο Βαρθολομαίο τον επιστήθιο σταυρό του. 
Στη διάρκεια της δοξολογίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης απευθυνόμενος στον πρόσφατα εκλεγέντα νέο Ηγούμενο εξέφρασε την μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης για την ενότητα και την ομοψυχία που επέδειξαν τα μέλη της Αδελφότητος της Μονής Εσφιγμένου με την ομόφωνη εκλογή του νέου καθηγούμενου, υπογραμμίζοντας ότι «δώσατε πολλά μηνύματα με αυτή την πράξη σας. Ότι είστε μικρά αλλά δυναμική αδελφότης».
Δεν παρέλειψε, δε, να αναφερθεί και στον μεγάλο απόντα της συνάντησης, στον μακαριστό Γέροντα Ηγούμενο Χρυσόστομο Κατσουλιέρη, τον οποίο χαρακτήρισε μεγάλο παρόντα.
«Αυτή τη στιγμή θα έλεγε κάποιος ότι έχουμε ένα μεγάλο απόντα εδώ και αυτός είναι ο μακαριστός πατέρας σας και ηγούμενός σας, αλλά θα το διορθώσω αυτό και θα πω ότι είναι ο μεγάλος παρών, ο οποίος από τον ουρανό καμαρώνει τα εκγονά του και ευλογεί την ομοψυχία σας. Καλωσορίζει τον Πατριάρχη στα ίδια και προσεύχεται για την εξέλιξη του θέματος, το οποίο, όπως είπε, και η οσιολογιότης σου, αργά ή γρήγορα θα έχει αισία έκβαση. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά διότι ο Θεός μας είναι πρωτίστως της Αγάπης, αλλά είναι και Θεός της Δικαιοσύνης και το άδικον ουκ ευλογείται».

Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ (18 Οκτωβρίου)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη


«Ο άγιος Λουκάς, ο μέγας Ευαγγελιστής, ήταν από τη Μεγάλη Αντιόχεια της Συρίας, ιατρός στο επάγγελμα και πολύ καλός γνώστης της ζωγραφικής επιστήμης. Ζούσε και εξασκούσε την ιατρική στις Θήβες της Βοιωτίας, επί της βασιλείας του Τίτου Κλαυδίου, οπότε  άκουσε τον απόστολο Παύλο να κηρύσσει και πίστεψε στον Ιησού Χριστό, φεύγοντας από την πλάνη των ειδώλων. Σταμάτησε τότε τη θεραπεία των σωμάτων, για να επιδοθεί στη θεραπεία των ψυχών. Συνέγραψε το Ευαγγέλιό του προς χάριν ενός Θεοφίλου ηγεμόνα, όπως το έμαθε από το δάσκαλό του απόστολο Παύλο. Έπειτα έγραψε και δεύτερο βιβλίο, τις Πράξεις των Αποστόλων, που το απηύθυνε και αυτό στον ίδιο Θεόφιλο. Όταν εγκατέλειψε τον Παύλο, γύρισε και δίδαξε σε όλη την Ελλάδα, οπότε, όπως λένε, σε ηλικία ογδόντα ετών, γύρισε στις Θήβες και αναπαύτηκε εν ειρήνη. Στον τόπο που αναπαύτηκε το σώμα του, ο Θεός θέλησε να δοξάσει τον δικό Του υπηρέτη και εργάτη, γι’ αυτό και «έβρεξε» πάνω στο μνήμα του, ιαματικά κολλύρια, σαν σύμβολο της επιστήμης του. Γι’  αυτόν τον λόγο ο τάφος του έγινε σε όλους ακόμη πιο γνωστός. Ο δε Κωνστάντιος, ο υιός του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μέσω του Αρτεμίου του μεγάλου δούκα της Αιγύπτου και μετέπειτα μάρτυρα, μετακομίζει από τις Θήβες το λείψανό του και το καταθέτει στον ναό των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την αγία Τράπεζα, μαζί με τα λείψανα των αγίων αποστόλων Ανδρέου και Τιμοθέου. Λένε ότι ο άγιος Λουκάς πρώτος ζωγράφισε με την τέχνη του κηρού την εικόνα της Αγίας Θεοτόκου, που έφερε τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, όπως και δύο άλλες, κι ότι τις έφερε στη Μητέρα του Κυρίου, αν της αρέσουν. Και λένε ότι αυτή τις αποδέχτηκε και είπε το «Η χάρις του Υιού μου ας είναι μέσω εμού μαζί τους». Παρομοίως ζωγράφισε τις άγιες εικόνες και των αγίων αποστόλων και των κορυφαίων. Και από εκείνον λέγεται ότι ξεκίνησε σε όλη την οικουμένη αυτό το καλό και ευσεβές και τόσο τιμημένο έργο της εικονογραφίας».

(Σημείωση: υπάρχει διαφωνία μεταξύ των ιστορικών αν ο άγιος Λουκάς γνώρισε τον Κύριο Ιησού Χριστό ενόσω ζούσε στην ζωή αυτή ή όχι. ´Αλλοι υποστηρίζουν ότι ο Λουκάς Τον γνώρισε, Τον υπηρέτησε, Τον είδε αναστημένο στο χωριό Εμμαούς, Τον είδε στην Ανάληψή Του, μετέσχε στο ´Αγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής, και άλλοι δέχονται ότι γνώρισε τον Κύριο αφότου πίστεψε στο κήρυγμα του αποστόλου Παύλου αργότερα. Η διαφωνία αυτή καταγράφεται και στο παρόν κείμενο: το μεν συναξάρι ακολουθεί τους δεύτερους ιστορικούς (γνώρισε τον Κύριο από τον απόστολο Παύλο), η δε υμνολογία τους πρώτους. Εμείς ακολουθούμε τα πράγματα ως έχουν στο Μηναίο της Εκκλησίας, δηλαδή με την υπάρχουσα διαφωνία μεταξύ συναξαρίου και ύμνων).

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ