Ο άνθρωπος που δεν έχει Χριστόν, τα βλέπει όλα δύσκολα και σκοτεινά.
Ο άνθρωπος που φωνάζει δεν έχει δύναμιν.
Επειδή είναι γενική εξαχρείωσις δεν μπορούν οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι υπάρχει πνευματική αγάπη.
Ας καλλιεργήσουμε πρώτα τον εαυτό μας. Ο κόσμος θέλει να δη ανθρώπους εφαρμοστάς του νόμου του Θεού. Αυτοί σπανίζουν στην εποχή μας.
Πρέπει να είμεθα άνθρωποι της χάριτος ώστε, όποιος μας πλησιάζει, να ξεκουράζεται.
Να βλέπωμεν όλους τους ανθρώπους ανωτέρους, όσες αδυναμίες και αν παρουσιάζουν. Να μη φερώμεθα με σκληρότητα, αλλά πάντα να έχωμεν εις την σκέψιν μας ότι είναι και ο άλλος του αυτού προορισμού. Εγώ, με την χάριν του Θεού, πάντοτε έβλεπα όλους τους ανθρώπους ανωτέρους από μένα και αγίους.
Ημείς πρέπει να έχωμεν αγάπη. Το μεγαλύτερο κακό να μας κάνουνε πρέπει να τους αγαπούμε. Μόνον με την αγάπη θα μπορούμε να μπούμε στον Παράδεισο.
Ο Χριστιανός είναι πραγματικά άνθρωπος. Ξέρει όλους τους τρόπους της ευγενείας. Δεν θέλει να λυπήση κανένα.
Προσωπική επιλογή από το βιβλίο:
Ιγνατίου Τριάντη, Μητροπολίτου Βερατίου, Ο Γέροντας της Πάτμου, Αμφιλόχιος Μακρής (1889-1970), Βίος - Υποθήκαι - Μαρτυρίαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου